terug naar de startpagina
Cyprichromis en Paracyprichromis 3

Cyprichromis leptosoma Blua flash Mpulungu ..
Cyprichromis leptosoma vr..
Cyprichromis pavo
Cyprichromis leptosoma.
Cyprichromis leptosoma blue flash


1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46
.........................................,,,,,,,,,............

Cyprichromis leptosoma: Komt in grote zwermen van meerdere honderden, soms zelfs enige duizenden individuen voor. Vanwege haar sociale leefwijze werden ze "haringcichliden" gedoopt. Van deze soort zijn intussen verschillende kleurslagen ontdekt, die vooral gebaseerd zijn op de intensiteit en verspreiding van de blauwe en gele lichaamsdelen van elkaar onderscheiden Alleen de mannetjes zijn gekleurd; de vrouwtjes van alle kleurvormen moeten zich tevreden stellen met een bruinachtig kleed. Aan de prachtig gekleurde staarvin van de mannetjes kun je echter niet zien tot welk ras ze behoren.: bij alle vormen zijn vinnen in de kleuren zwart, verschillende blauwtinten of citroengeel mogelijk. In de natuur bestaat ongeveer 50% uit dieren met een gele staart. Er wordt wel gezegd dat de zogenaamde Malasa-variant het mooiste kleurslag is
Cyprichromis pavo is (naast andere morphologische bijzonderheden) door de draadvormige verlenging van de buitenste van de Asten van de eerste zachte straal van de buikvinnen die tot de hoogte van het weke straalbereik der aarsvin reiken kan, van den beide andere beschreven Cyprichromis- soorten (c. leptosoma en C. microlepidotus) ondubbelzinnig te onderscheiden (Büscher 1994). Bij deze soorten (alsook bij de vormen, die als Cyprichromis "Jumbo" aangeduid worden) vertoont de de eerste weke straal van de buikvinnen in elk geval een korte spitse verlenging van 1 a 2 mm lengte. (De buikvinnen bezitten een ongvertakte harde straal en 5 vertakte weke stralen) Eysels afbeeldingen alsook de afbeelding van Puttberg (1990) tonen eensgelijks, dat Cyprichromis zonatus een voor C. leptosoma en C. microlepidotus typische vorm van de buikvinnen bezit en zich daarmee van C. pavo ondubbelzinnig onderscheiden laat.Bij de mannetjes van de tot nu toe bekende soorten zijn deze verschillende vinvormen een afspiegeling van hun verschillende funktie bij het afzetten van de eieren:

Cyprichromis zonatus en ook C. leptosoma, C. microlepidotus en de verschillende vormen van Cyprichromis "Jumbo" hebben opvallende uiteinden van de buikvinnen. Deze hebben klaarblijkelijk dezelfde signaalfunktie als de meestal natuurgetrouwe ei-nabootsingen bij andere muilbroedende cichliden. Bij het afzetten wordt de (gewoonlijk zijwaarts zwemmende) vrouwtjes de naar hen toegekeerde buikvin van het lichaam afgehouden. Gedeeltelijk (tenminste bij Cyprichromis "Jumbo" uit Kala, Tansania) licht opgerold, en langs dit gootje, respectievelijk de buitenste rand van de vin, wordt aan het vrouwtje het sperma in de vorm van dunne draadvormen, terwijl het naar de ei-nabootsing hapt, toegeschoten. Dit verloop speelt zich bij C. leptosoma, C. microlepidotus en Cyprichromis "Jumbo/Kala" in het vrije water af terwijl Cyprichromis zonatus daar duidelijk een substraat voor nodig heeft
Bij C. pavo verloopt het afzetten daarentegen volkomen anders. Bij de mannetjes fladdert het achterste weekstralige deel van de aarsvin geurende de balts bijzonder intensief. Samen met het helder lichtblauw van de vin ontstaat een door beweging en kleur opvallend signaal, dat klaarblijkelijk dezelfde functie heeft als de kleurige uiteinden van de buikvinnen bij de andere Cyprichromis soorten. Gedurende het afzetten heeft bij C. pavo de aarsvin kontakt met het substraat, waar ze angedrückt en zelfs seitlich abgewinkelt wordt. Het vrouwtje hapt naar de licht gevouwen top van deze vin en neemt bij deze gelegenheid het sperma op. De langerekte buikvinnen die bij het paringsverloop ook op het substraat liggen . leiden mogelijkerwijs het sperma naar de aarsvin. Zelfs zonder diepgaander onderzoek naar de morfologie van Cyprichromis zonatus zouden de tot hier toe aangevoerde verschillen voldoende duidelijk maken dat Cyprichromis zonatus ook niet in de verste zin als kleurvariant van C. pavo kan worden opgevat en dientengevolge ook niet bij deze soort hoort